تاثیر نگرشهای عاطفی ایمنی و امنیت گردشگران ورزشی بر قصد بازدید مجدد از مقصد مطالعه موردی شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نگرشهای عاطفی ایمنی و امنیت گردشگران ورزشی بر قصد بازدید مجدد از مقصد گردشگری ورزشی شهر مشهد بود. این تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری کلیه گردشگران اماکن تفریحی ورزشی مشهد بودند. نمونه آماری ۳۸۴ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسش نامه نگرش عاطفی ایمنی و امنیتی یان و مک لارین (۲۰۱۴) بوده و از آزمونهای باکس مانوا اثر پیلای و تعقیبی توکی جهت بررسی فرضیات استفاده شد. از نرم افزار SPSS نیز استفاده گردید. نتایج نشان داد نگرشهای ایمنی و امنیت گردشگران ورزشی بر قصد بازگشت مجدد آنها به مقصد گردشگری ورزشی تاثیر معنی داری داشت. بنابر این استنباط می شود که نگرشهای عاطفی ایمنی و امنیت گردشگران ورزشی بر قصد بازگشت مجدد آنها به مقصد گردشگری ورزشی تاثیر معنی داری دارد. همچنین با توجه به مقدار بنا مولفه نگرانی در خصوص خطرات (۰٫۸۳۶) به عنوان قوی ترین متغیر عاطفی پیش بینی کننده قصد بازگشت مجدد گردشگران ورزشی است.

کلیدواژه ها:

نگرش عاطفی امنیت و ایمنی مقصد گردشگری ، ورزش ، مشهد