مقایسه نمره آزمون ۷ اندام فوقانی در دختران با و بدون سندرم متقاطع فوقانی

سندرم متقاطع فوقانی یک ناهنجاری اسکلتی عضلانی شایع است این وضعیت غیر طبیعی میتواند بر ظرفیت ریه و کارایی تنفسی تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعه مقایسه نمره آزمون ۷ اندام فوقانی در دختران نوجوان با و بدون سندرم متقاطع فوقانی است. طرح این پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر ۱۲-۱۰ ساله شهر خلخال در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود که از میان آنها ۶۰ نفر با روش نمونه گیری هدفمند و بر اساس معیارهای ورود پس از غربالگری با استفاده از صفحه شطرنجی در دو گروه سالم (۳۰ نفر و مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی (۳۰) نفر) قرار گرفتند و عملکرد اندام فوقانی آنها با استفاده از آزمون ۷ ارزیابی شد و داده ها در دو بخش آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف، لوین و تی مستقل) با استفاده از نرم افزار ۲۶ SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین عملکرد اندام فوقانی در دختران نوجوان با و بدون سندرم متقاطع فوقانی، تفاوت معنی داری وجود دارد (۰٫۰۵>P) و با توجه به مقادیر میانگین متغیر عملکرد اندام فوقانی در دو گروه میتوان نتیجه گرفت که نمرات عملکرد اندام فوقانی در گروه سالم بالاتر از گروه مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی است. پیشنهاد میشود مربیان ورزشی درمانگران و فیزیوتراپیست ها جهت جلوگیری از آسیبهای بیشتر افراد مثلا به سندرم متقاطع فوقانی آنها را با تمرینات اصلاحی آشنا کرده و جهت اصلاح این ناهنجاری ها اقدام کنند.

کلیدواژه ها:

عملکرد اندام فوقانی سندرم متقاطع فوقانی آزمون ، دختران نوجوان