رابطه خود تنظیمی و ادراک شایستگی با کمرویی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود تنظیمی و ادراک شایستگی با کمرویی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر گنبد کاووس بود. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف بنیادی بود. جامعه آماری اپژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی مدارس شهرستان گنبد کاووس در استان گلستان بود که تعداد آنها ۳۵۰۰ نفر بود. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان ۲۴۶ نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد چک لیست رفتاری کمرویی چیک و پاس (۱۹۸۱) مقیاس ادراک شایستگی هارتر برای کودکان (۱۹۸۲) خود تنظیمی هیجانی هافمن و کاشان، ۲۰۱۰) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون با بهره گیری از نرم افزار (SPSS۲۱) انجام شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که خود تنظیمی و ادراک شایستگی با کمرویی دانش آموزان رابطه معنادار دارد و ۳۵٫۹ درصد واریانس را تبیین می کنند. بنابراین برای کاهش کمرویی دانش آموزان باید خود تنظیمی را به آنان آموزش داد و ادارک شایستگی را در آنان بالا برد.

کلیدواژه ها:

خود تنظیمی ادراک شایستگی ، کمرویی