مدل سازی پتروژنتیکی این گداز ها و دایک ها ی منطقه ابارق (استان کرمان) با استفاده از شواهد پتروگرافی و ژئوشیمیایی سنگ کل

منطقه ابارق (استان کرمان) در مجاورت روستای ابارق در 40 کیلومتری شمال غرب شهرستان بم واقع شده است. از نظر تقسیمات زمین‌شناسی در کمربند آتش‌نشانی ارومیه - دختر قرار گرفته و شامل واحدهای گداز و بانک می‌باشد که در امتداد یک شکستگی اصلی به طول 40 کیلومتر درون کمپلکس آتش‌فشانی رازک بیرون زده است. این سنگ‌ها از نظر کانی‌شناسی از پلاژیوکلاز ، اوژیت ، هیپرستن و مقدار کمی الیوین تشکیل یافته‌اند. کانی‌شناسی ناهمگن، شواهد ژئوشیمیایی، شواهد صحرایی و شواهد بافتی نظیر بافت غربالی پلاژیوکلاز ، حاشیه‌های ولی چی در تمام گروه‌ها، زونینگ نوسانی در پلاژیوکلازها ، بالا بودن مقدار نورم کوارتز و وجود آنکلاو ها ی بالشی کاملاً گرد شده نشان دهنده این مطلب است که ماگمای اولیه در حین صعود دچار تحولات ماگمای از جمله پدیده‌های طبیعی ببخشی، بالای سر تلف شده‌اند. مدل‌های پتروژنتیکی AFC(هضم و تفرق بخشی) و Y/RB این تحولات ماگمای اولیه را تأیید می‌کند. بر طبق مدل Y/RB ماگمای اولیه تحت تأثیر تفرقه بخشی بدون آب قرار گرفته و کانی‌های همچون پلاژیوکلاز ، الیوین ، اوژیت و منیتیت ( POAM ) از آن متبلور گردیده هست. مدل فوق پترژنتیکی AFC درجات مختلف تبلور بخشی را به ازای مقادیر مختلف R نشان می‌دهد. بر طبق این مدل داده‌های حاصل از تجزیه صحنه‌ها به ترکیب پوسته‌ای نزدیک‌تر می‌باشد بنابراین ماگمای اولیه در حین تبلور آلودگی و هضم پوسته‌ای را متحمل شده است. و وجود شواهد صحرایی نظیر آنکلاو های بالشی و کاملاً گرد شده از جنس گداز، دمی دیگر برآلایش ماگمای سنگ‌های منطقه است.