بررسی نقش تعدیلی بحران مالی بر رابطه بین میزان بدهی و عملکرد شرکت

شرکت ها برای رشد و پیشرفت نیاز به سرمایه دارند. بخشی از سرمایه در داخل شرکت از طریق سود انباشته که در نتیجه سودآوریشرکت به وجود آمده و بین سهامداران تقسیم نشده است، تامین می شود و مابقی آن می تواند از طریق بازارهای مالی سرمایه یااستقراض ایجاد گردد. شرکتی که هیچ گونه بدهی نداشته باشد، ساختار سرمایه آن را حقوق صاحبان سهام تشکیل می دهند و ازآنجایی که ساختار سرمایه بیشتر شرکت ها همراه با بدهی و سرمایه است، مدیران مالی به دریافت وام، اثرات آن و حداکثر کردنثروت سهامداران، بسیار حساس هستند و با توجه به اینکه سرمایه گذاران بر اساس معیارهای مختلف، ضمن مقایسه انواع سهام، درسهام خاصی سرمایه گذاری می کنند، قیمت سهام شرکت ها یکی از بارزترین معیارهای سرمایه گذاری است که مبین اعتبار شرکتبرای سرمایه گذاری می باشد که در واقع اعتبار شرکت برای سرمایه گذاران است. انجام سرمایه گذاری های جدید لازمه رشد وپیشرفت و رقابت در جهان امروزی است. تامین وجوه مورد نیاز این سرمایه گذاری ها معمولا از طریق ابزارهای متنوع تامین مالیصورت می گیرد که هر یک ویژگی های خاص خود را داراست. توانایی شرکت ها در مشخص ساختن سیاست های مالی مناسب بهمنظور ایجاد فرصت های سرمایه گذاری، از عوامل اصلی رشد به شمار می آید. انتخاب سیاست های بدهی یا ساختار سرمایه ازتصمیمات مهم محسوب می شود که بر ارزش شرکت ها اثر می گذارد. در ایران ابزارهای تامین مالی بیشتر به وام سهام عادی محدودمی شود. در این میان بازار سرمایه نسبت به فعالیت های تامین مالی در قالب تغییرات بازده سهام واکنش نشان می دهد. مطالعاتانجام شده در این رابطه، اثرات متفاوت فعالیت های تامین مالی را بر بازده سهام پیش بینی می کند.