گزارشگری پایداری: مفاهیم، استانداردها، چالش ها

با ظهور گزارش های اجتماعی و زیست محیطی در دهه ۱۹۸۰، بازار جهانی درک نمود که گزارش های مالی به تنهایی نمیتواند اطلاعات مفیدی برای تصمیم گیری گروه های مختلف ذینفعان فراهم آورد و لازم است تا اطلاعات غیرمالی در کنار گزارشهای مالی، تهیه و افشا شود. به مرور زمان با ایجاد مشکلات اجتماعی و زیست محیطی، مشخصه های اقتصادی و فنی کسب وکار مورد انتقاد قرار گرفت و موضوعاتی نظیر آلودگی محیط زیست، مصرف منابع، مواد زائد، کیفیت و ایمنی محصول، حقوقکارکنان و مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها مطرح شد و ضرورت ایجاد فرهنگ پایداری در کسب و کارها مورد توجه قرارگرفت و به دنبال رسوایی های تجاری، مسئولیت اجتماعی شرکت ها و پایداری شرکت ها همراه با اصول حاکمیت شرکتی،موضوعات مهمی تلقی شدند. مفهوم پایداری به تدریج جایگزین مفهوم مسئولیت اجتماعی شرکت گردید و به جای گزارش هایمسئولیت اجتماعی شرکت ها، گزارش های پایداری منتشر شد. در گزارشگری پایداری، لازم است تا فعالیت های اقتصادی همراهبا پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی گزارش شوند. هدف مطالعه حاضر ارائه مطالبی در خصوص مفاهیم پایداری،حسابداری پایداری و استانداردهای پایداری و چالش های گزارشگری پایداری، از طریق مروری بر ادبیات در حوزه های مرتبطمی باشد. این مطالعه از طریق ارائه مفاهیم کلی در حوزه پایداری به توسعه ادبیات این حوزه کمک کرده و با ارائه چالش هایمربوطه، به تدوین کنندگان استاندارد در راستای تدوین چارچوی های کارا و اثربخش کمک می کند.

کلیدواژه ها:

پایداری ، حسابداری پایداری ، گزارشگری پایداری ، استانداردهای حسابداری پایداری ، چالش های پایداری