اندیشه بلند پروازانه در شعر اقبال لاهوری و ابوالقاسم الشابی

علامه اقبال لاهوری اندیشمند مسلمان در زمانی میزیست که کشورهای اسلامی مستعمره حکومتهای ستمگر شده بودند و بیشتر افراد را اسیر افکار انحرافی خود گردانیده بودند او با اشعار آتشین خود روح تازه ای در کالبد نیمه جان آن ها دمید و از پیامدهای غفلت آنها را هشدار داد و با اشعار بلند پروازانه خود در وجودشان اراده و عزم را تقویت کرد و عشق شوق و اندیشه قرآنی را به ارمغان آورد. ابوالقاسم شایی نیزیکی از شاعران بیدارگر تونس است که با اشعار پر ذوق و عاطفه خود، ملتش را به بیداری فرا خواند و آنها را به استقامت و بردباری و تلاش برای نیل به اهداف و به دست گرفتن مقدرات خود راهنمود می کرد. نگارندگان در مقاله حاضر با بررسی دیوان دو شاعر ، با روش تحلیلی - توصیفی و کتابخانه ای، به استخراج اشعار بلند پروازانه آنها پرداخته تا از رهگذر آن خواننده را از اندیشه های بلند و انقلابی این دو شاعر آگاه سازد.

کلیدواژه ها:

اقبال لاهوری ، ابو القاسم الشابی ، شعر ، استقامت