بررسی دلایل اسارت سلطان سنجر توسط ترکان غز

سلطان سنجر بعد از آنکه در سال ۴۹۰ ق به عنوان والییا حاکم خراسان از طرف برادر خود بر کیارق انتخاب شده بود زمینه را برای نفوذ قدرت خود در خراسان آغاز نمود و در همان ابتدا به سرعت مناطق مختلفی را تصرف و آنان را به قلمرو خود اضافه نمود. سلطان بعد از شکست دادن محمود بن محمد بزرگ رسما به عنوان سلطان سلجوقی انتخاب شد. همزمان با قدرت گیری سلطان سنجر دو گروه از ترکان به حدود ماورالنهر وارد شدند. گروه اول قراختائیان بودند که در جریان نبردی که با سلطان سنجر داشتند وی را شکست دادند. گروه دوم ترکان اغز بودند. این گروه مسلمان نبودند و سپاهیان سلطان بیشتر به عنوان جهاد با آنان می جنگیدند. سپاه ترکان اغز در جریان نبرد امیر قماج و خلیفه شیبانی به امیر قماج کمک کردند و امیر قماج به لطف این کمک آنان را در اطراف بلخ سکونت داد بعد از مدتی روابط بین ترکان اغز و امیر قماج بهم خورد و موجب جنگ بین این دو شد که امیر قماج در جریان جنگ کشته شد و زمینه درگیری بین ترکان اغز و سلطان سنجر شد. در این پژوهش سعی شده است با استفاده روش کتابخانه ای به زمینه شکل گیری نبرد ترکان با سلطان سنجر و همچنین دلایل اسارت سلطان سنجر توسط ترکان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سلجوقیان ، ترکان اغز سلطان سنجر ، امیر قماج الدین