مقایسه اثربخشی توان بخشی شناختی- حرکتی و توان بخشی شناختی- غیرحرکتی بر حافظه کاری کودکان با ناتوانی یادگیری خواندن

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی توان بخشی شناختی- حرکتی و توان بخشی شناختی- غیرحرکتی بر حافظه کاری کودکان با ناتوانی یادگیری خواندن صورت پذیرفت. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه انجام شد. دوره پیگیری نیز دو ماه اجرا شد. جامعه آماری مورد مطالعه کودکان با ناتوانی یادگیری خواندن پایه دوم تا چهارم دبستان منطقه ۶ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. ۵۶ کودک با ناتوانی یادگیری خواندن به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگزین شدند. کودکان حاضر در گروه های آزمایش در ۱۲ جلسه در مدت ۶ هفته توان بخشی شناختی- حرکتی و توان بخشی شناختی- غیرحرکتی را به شکل جداگانه دریافت کردند. ابزار مورد استفاده در این مطالعه شامل نرم افزار N-BACK (جگی و همکاران، ۲۰۰۸ ) برای سنجش حافظه کاری بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۳ با روش تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که توان بخشی شناختی- حرکتی و توان بخشی شناختی- غیرحرکتی بر حافظه کاری با ناتوانی یادگیری خواندن تاثیر معنی داری دارد. نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد که بین میزان اثربخشی این دو مداخله تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که توان بخشی شناختی- حرکتی و توان بخشی شناختی- غیرحرکتی با تاثیر بر قسمت کرتکس مغز و با بکارگیری تمرینات هدفمند شناختی می تواند روشی موثر برای بهبود حافظه کاری کودکان با ناتوانی یادگیری خواندن مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توان بخشی شناختی- حرکتی ، توان بخشی شناختی- غیرحرکتی ، حافظه کاری ، ناتوانی یادگیری خواندن