اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر سرکوب هیجانی و شدت علائم روده ای بیماران افسرده دارای تایپ D سندروم روده تحریک پذیر

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر سرکوب هیجانی و شدت علائم روده ای بیماران تایپ D سندروم روده تحریک پذیر دارای افسردگی کاموربید بود.روش کار: پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی کنترل شده تصادفی است که در آن از تمامی بیماران تایپ D سندروم تحریک پذیر دارای اختلال افسردگی اساسی کاموربید مراجعه کرده به کلینیک های اعصاب و روان شهر قم در تابستان ۱۴۰۲، ۳۰ آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و بر اساس معیارهای ورودی انتخاب شدند. آنها به طور تصادفی در یکی از گروه های مداخله (ISTDP) یا کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه کنترل هیجانی (ECQ) و مقیاس فراوانی و شدت علائم روده ای (BSS-FS) به منظور اندازه گیری پیش آزمون و پس آزمون سرکوب هیجانی و شدت علائم سرکوب هیجانی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: آزمون تحلیل کوواریانس برای تغییرات بین گروهی هر دو متغیر سرکوب هیجانی (۰۲/۰P= و ۲۴/۸۴F= ) و شدت علائم سندروم روده تحریک پذیر (۰۳/۰P= و ۷۵/۶۶F= ) معنادار بود.نتیجه گیری: می توان روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت را درمانی مناسب برای کاهش سرکوب هیجانی و شدت علائم روده ای بیماران تایپ D سندروم روده تحریک پذیر دارای افسردگی کاموربید در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

روان درمانی پویشی ، سندروم روده تحریک پذیر ، سرکوب هیجانی ، افسردگی.