بررسی و تحلیل رابطه سازگاری تحصیلی و خودکارآمدی

هدف از این تحقیق بررسی و تحلیل رابطه سازگاری تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه دوم شهر کازرون بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر کازرون بود. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل ۳۰ نفر از دانش آموز فوق بودند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. روش گردآوری اطلاعات از طریق مقیاس خودکارآمدی شرر و آدامز (۱۹۸۲) ، مقیاس سازگاری تحصیلی (۱۹۹۱) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان انجام گردید. یافته های تحقیق نشان داد که بین سازگاری تحصیلی و خودکارآمدی با ضریب همبستگی ۶۵۸/۰ و سطح معناداری ۰۰/۰ رابطه معناداری وجود دارند.بین سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی با ضریب همبستگی ۵۴۵/۰ و سطح معناداری ۰۰۲/۰ رابطه معناداری وجود دارند.بین سازگاری هیجانی و خودکارآمدی با ضریب همبستگی ۵۴۰/۰ و سطح معناداری ۰۰۲/۰ رابطه معناداری وجود دارند.بین سازگاری تحصیلی و خودکارآمدی با ضریب همبستگی ۴۳۶/۰ و سطح معناداری ۰۱/۰ رابطه معناداری وجود دارند.تنها سازگاری اجتماعی (۳۲۲/۰) قدرت پیش بینی کنندگی معناداری برای خوکارآمدی دارند و در مجموع متغیرهای پیش بین ۴۳ درصد واریانس را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

سازگاری تحصیلی ، خودکارآمدی ، دانش آموزان