مروری برحکمرانی کلان در احیا دریاچه ارومیه در مقایسه با پروژه های احیا در سطح جهانی

این مقاله سعی دارد مرور و تحلیل کلی بر شاخص های اصلی حکمرانی اعم از ساختار مدیریتی، منابع مالی احیا، مشارکت مردمی دریاچه های ارومیه، ماری دارلینگ استرالیا، دریاچه آرال، Great Salt Lake آمریکا را تحت اثر تغییر اقلیم و فعالیت های انسانی را مورد بررسی قرار دهد. با اینکه شرایط و ماهیت و دلایل خشک شدن دریاچه ها با مفهوم اختصاصی سندروم خشکی هر دریاچه قابل ارزیابی است ولی اثرات حکمرانی در احیا بسیار موثرتر می باشد بر همین اساس در مطالعه حاضر سعی شد مهترین عوامل اثرگذار بر افت تراز آب و روند کاهشی سطح دریاچه های ذکر شده بررسی شود. مهمترین شاخص های مورد بررسی در این پژوهش، شامل عوامل اقلیمی، وضعیت کشاورزی و عوامل انسانی نظیر ساختار مدیریتی، منابع مالی و... می باشند. نتایج حاصل از بررسی شاخص های تحقیق نشان می دهد که ساختار مدیریتی و حکمرانی قوی در کنار عوامل اقلیمی مهمترین عوامل اثرگذار بر وضعیت دریاچه ها و منابع آب آن می باشند به طوری که دریاچه ارومیه به علت عدم وجود حکمرانی قوی، منابع مالی مناسب احیا و تغییر اقلیم (کمبود بارش و افزایش دما) شاهد افت شدید سطح آب در بازه زمانی کوتاه تری نسبت به سایر دریاچه ها بوده است.

کلیدواژه ها:

بحران زیست محیطی ، خشک شدن پهنه های آبی