بررسی عرفان با تکیه بر طبیعت در شعر کودک و نوجوان

عرفان نگاه جمال شناسانه و هنری به الهیات و دین است.شناخت و دانشی که از طریق کشف و شهود به دست می آید.کودک بهسبب نزدیکی با فطرت پاک انسانی به طبیعت نزدیک است و مانند عارف با دیدی اشراقی هستی و طبیعت را مینگرد. در اینمقاله به جستجو و کنکاش این نگاه عرفانی در شعر کودک و نوجوان ، با تکیه بر طبیعت روی آورده ایم .و این که شاعر کودک ونوجوان برای بیان معانی عرفانی در شعر خود از چه نشانه هایی در طبیعت استفاده میکند؟و این نشانه ها در غالب چه مفاهیمیارائه می گردد؟این مقاله به روش نقد و بررسی انجام شده است

کلیدواژه ها:

عرفان ، طبیعت ، شعر ، کودک و نوجوان ، خدا