بررسی تطبیقی پیکره زنان در شاهنامه دموت و بایسنقری

نگارگری به عنوان بخشی از سنت تصویرگری ایران، همواره بیانگر ویژگی های فرهنگی، ارزش های اجتماعی و دغدغه هایدوران خود بوده است. از نسخ خطی و تصویرگری مورد اهمیت نگارگری ایران، می توان به شاهنامه دموت و شاهنامهبایسنقری اشاره کرد، که توانسته اند به واسطه نگارگری های بی نظیر خود، جایگاهی ویژه در تاریخ هنر ایران بدست آورند.با توجه به اهمیت تصویر زنان در تصویرگری این دوشاهنامه، هدف پژوهش حاضر یافتن شباهت ها و تفاوت های میان پیکرهزن در شاهنامه های دموت و بایسنقری است، تحقیق پیش رو در پی پاسخ به این سوال می باشد : ۱ . چه شباهت ها و تفاوتهایی میان پیکره زنان، در شاهنامه دموت وشاهنامه بایسنقری وجود دارد؟ این پژوهش از حیث روش توصیفی-تطبیقی استو روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد. آنچه از تحلیل نگاره های شاهنامه ها، بدان دست یافته شد،عبارت است از: در شاهنامه دموت زنان غالبا با چادر و پوشش کامل و آرایش ظاهری کمتر، حالات صورت جدی و در نقشهای سنتی مانند همسر، مادر و معشوقه به تصویر کشیده شده اند، اما در شاهنامه بایسنقری، زنان تنوع بیشتری در پوششخود دارند و از آرایش و زیورآلات بیشتری در تصویرگری آنها استفاده شده است و همچنین نقش های متنوع تری را دارا میباشند.

کلیدواژه ها:

شاهنامه دموت ، شاهنامه بایسنقری ، پیکره زنان ، نگارگری