بررسی تاثیرآینده پژوهی آموزش دانش آموزان در مقطع ابتدایی

آموزش نقش مهمی در شکل دهی به شخصیت کودکان و نوجوانان و جامعه پذیری آن ها دارد. روش های فعلی عمومامبتنی بر محفوظات بوده و نیازها، مهارت ها و ضرورت های جامعه را به دانش آموزان ارائه نمی دهد. هدف پژوهش حاضرشناسایی پیشران های کلیدی و سناریوهای باورپذیر آموزش کودکان ابتدایی است. پژوهش حاضر از منظر مبانی فلسفی،اثباتی و از بعد جهت گیری، کاربردی است. برای اجرای تحقیق در ابتدا عوامل و پیشران های موثر روی آموزشابتدایی احصا شد. در مرحله بعد با بکارگیری آزمون ناپارامتریک دو جمله ای این عوامل غربال شد. ۱۰ عامل باقی مانده بابکارگیری تکنیک عدم قطعیت بحرانی مورد ارزیابی قرار گرفتند و دو پیشران سیاست های کلان آموزشی و فناوری هاینوین برای نگاشت سناریوهای باورپذیر مورد استفاده قرار گرفتند. سناریوهای باور پذیر تحقیق حاضر بر مبنایاین دو پیشران عبارتند از: سناریوی بهشت آموزش، سناریوی توسعه ناهمگون، سناریوی رشد بلواری و سناریویفاجعه آموزش. سناریوهای خوش بینانه و بدبینانه تحقیقهم به ترتیب عبارتند از: سناریوی بهشت آموزش و سناریویفاجعه آموزش

کلیدواژه ها:

آموزش کودکان ابتدایی ، آینده پژوهی ، سناریونگاری ، رویکرد عدم قطعیت بحرانی