زئومتری ، پتروگرافی و ترکیب دولومیت کرتاسه شهمیرزاد منفی، البرز مرکزی

انواع سنگ‌های کربناتی دولومیت دار کرتاسه بالایی که در ناحیه شمال شرق شهمیرزاد ، البرز مرکزی رهنمون دارد میزان کانسارها و آثار متعدد سر پا و روی در شمال سمنان می‌باشد. ولی مطالعه سه برش از سنگ‌های کربناتی معادن متروکه سرب و روی رضا آباد، حیدرآباد و رضا برک بی‌خواب شده است. با استفاده از مقاطع میکروسکوپی نازک رنگ‌آمیزی این شده به وسیله آلیزارین رد - اس و فروسیانور پتاسیم، نمودارهای XRD از دولومیت ها و سنگ‌های دولومیت دار تجزیه شیمیایی تر و XRF ژئومتری این، پتروگرافی و ترکیب دولومیت ها با معادله (فرمول در متن اصلی مقاله) بررسی گردید. بر طبق این مطالعات شش نوع بافت دولومیتی هفت در کرتاسه بالایی شهمیرزاد تشخیص داده شد که با توجه به توالی رشد بلورهای دولومیت در طول زمان (از آغاز) شامل گزنوتوپیک A نیز بلور، سپس ایدیوتوپیک E و P گزنوتوپیک A درشت بلور، ایدیوتوپیک C و دولومیت زین اسبی می‌باشد. دولومیت های منطقه از نظر میزان کربنات کلسیم به سه دسته قابل تقسیم است 49 تا 50%، 51 تا 51/5 در صد و نهایتاً بالاتر از 55 در صد. میزان کربنات کلسیم دولومیت های هیدروترمالی که به همراه با مواد معدنی تظاهر دارند بالاتر از 55% است. با توجه به یافته‌ها دولومیت شدن چند مرحله‌ای این منطقه را باید در ارتباط با تاثیر آب‌های متئوریک و / یا فرایندهای کارست زایی پس از رسوب‌گذاری و همچنین فعالیت‌های هیدروترمال دوره سنوزوئیک (احتمالاً نشئت گرفته از ولکانیک ائوسن ) دانست.