تعیین نقش استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی در پیش بینی شدت علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی

این مطالعه با هدف تعیین نقش استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی در پیش بینی شدت علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی انجام شد. پژوهش حاضر کاربردی و توصیفی-همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش شامل همه افرادی بود که در دامنه سنی ۲۰ تا ۵۰ سال قرار داشته و در پاییز و زمستان سال ۱۴۰۰ در شهر اردبیل زندگی می کردند. نمونه ی آماری ۱۳۵ نفر بود که به شیوه در دسترس از میان جامعه مذکور انتخاب شده و به نسخه های الکترونیکی مقیاس وسواسی جبری ونکوور (۲۰۰۴)، مقیاس استرس ادراک شده کامپو-آریاس و همکاران (۲۰۲۰) و مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS) فریستون و همکاران (۱۹۹۴)پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شدند. طبق نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی با وسواس فکری-عملی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد (۰۵/۰P<). نتایج آزمون رگرسیون نیز حاکی از این بود که استرس ادراک شده (۲۳۸/۰B=؛ ۰۱۹/۰=P)، و عدم تحمل بلاتکلیفی (۱۷۳/۰B=؛ ۰۳۰/۰=P)، در پیش بینی علائم وسواس فکری-عملی به صورت مثبت و معنی داری نقش دارند. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت متغیرهای استرس ادراک شده و عدم تحمل بلاتکلیفی می توانند علائم بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی را تشدید نمایند.

کلیدواژه ها:

وسواس فکری-عملی ، استرس ادراک شده ، عدم تحمل بلاتکلیفی.