اثربخشی آموزش واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر رضایت زناشویی و کیفیت روابط زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش واقعیت درمانی بر رضایت زناشویی و کیفیت روابط زوجین انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهر سنقر در نیمه دوم سال ۱۴۰۲ بود. ۳۰ زوج در آستانه طلاق که متقاضی دریافت خدمات مشاوره ای بودند، بصورت نمونه گیری تصادفی هدفمند انتخاب شدند و بصورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ زوج) گمارده شدند. ابزارهای پژوهش، رضایت زناشویی انریچ اولسون (۱۹۸۹) و پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی باسبی (۱۹۹۵) بودند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای با رویکرد واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب آموزش دیدند اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. بعد از اجرای برنامه آموزشی، پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره از نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، برنامه آموزش واقعیت درمانی بر رضایت زناشویی و کیفیت روابط زوجین در آستانه طلاق موثر بوده است و سبب افزایش افزایش رضایت زناشویی و کیفیت روابط زوجین شده است. با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود مشاوران خانواده از این برنامه درمانی جهت افزایش رضایت زناشویی و کیفیت روابط زوجین استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، کیفیت روابط ، واقعیت درمانی