بررسی رابطه رفتار شهروندی سازمانی و مدیریت دانش برعملکرد سازمان استعدادهای درخشان

امروزه اهمیت رفتار شهروندی سازمانی در سازمان ها امری غیر قابل انکار است و این موضوع در کنار مدیریتدانش نقش پررنگی دارد : افزایش بهره وری در کنار تسهیم دانش در بین کارکنان سازمان استعدادهای درخشان باعثایجاد سود آوری برای سازمان خواهد شد و همچنین باعث کاهش هزینه های اضافی و ... رفتار شهروندی سازمانی بهرفتارهای فردی و داوطلبانه که باعث ارتقای اثربخشی و کارایی عملکرد سازمان می شود اما مستقیما به وسیله سیستمهای رسمی سازمان به آن پاداش داده نمی شود گفته می شود کارکنانی که از این ویژگی برخوردارند رفتارهایی فراتر ازنقش- وظایف و شرح شغل رسمی خویش بروز می دهند هدف آنها از انجام این رفتارها کسب پاداش های سازمانی نیست و تمام تلاش خود را برای بهبود و توسعه سازمان به کار می گیرند (نقوی و جعفری فارسانی). مطالعه در مورد رفتارشهروندی سازمانی از سال ۱۹۷۰ در حال انجام می باشد در طی این سه دهه علاقه به این نوع رفتارها به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است رفتارهای سازمانی به اثربخشی سازمان مرتبط شده بنابراین این نوع رفتارهای کارمنداننتایج مهمی برای شرکت ها و سازمان ها به همراه خواهد داشت واژه رفتار شهروندی سازمانی اولین بار توسط اورگان وباتمن در سال ۱۹۸۳ به کار گرفته شده ولی قبل از او افرادی همچون کاتز و کاهن با تمایز قائل شدن بین عملکرد و نقشو رفتارهای نو آورانه و خودجوش در دهه هفتاد و هشتاد میلادی و قبل از آن نیز چستر برنارد با بیان مفهوم (تمایل بههمکاری) در سال ۱۹۳۸ میلادی این موضوع را مورد توجه قرار داده بودند (خسروی به نقل از پودساکف و همکاران).

کلیدواژه ها:

رفتار شهروندی سازمانی ، مدیریت دانش ، عملکرد سازمانی