تکامل آموزش: از آموزش سنتی به یادگیری مستمر در محیط مجازی
محل انتشار: دومین همایش بین المللی جامعه شناسی، علوم اجتماعی و آموزش و پرورش با رویکرد نگاهی به آینده
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SEDCONF02_844
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1403
چکیده مقاله:
آموزش به عنوان یکی از پایه های اساسی توسعه فردی و اجتماعی، همواره دستخوش تحولاتی گسترده بوده است. از دوران کلاس های حضوری سنتی تا امروز که محیط های یادگیری مجازی نقش مهمی در انتقال دانش ایفا می کنند، تغییرات بزرگی در سیستم های آموزشی رخ داده است. با ظهور فناوری های نوین و اینترنت، آموزش از مرزهای فیزیکی و محدودیت های زمانی فراتر رفته و به سوی یادگیری مستمر و پویا حرکت کرده است. این تغییرات در محیط های مجازی، مفهومی جدید از آموزش و یادگیری را پدید آورده که به جای محدود شدن به کلاس درس، از هر مکان و در هر زمان قابل دسترس است. با توجه به گسترش فناوری و اینترنت، جوامع امروزی نیازمند روش های نوین آموزشی هستند که بتواند همگام با تغییرات سریع فناوری و نیازهای متنوع یادگیرندگان باشد. آموزش سنتی با ساختار کلاس های حضوری و محدودیت های زمانی و مکانی، دیگر نمی تواند به تنهایی پاسخگوی این نیازها باشد. یادگیری در محیط های مجازی نه تنها امکان دسترسی بیشتر افراد به منابع آموزشی را فراهم می کند، بلکه فرآیند یادگیری را منعطف تر و تعاملی تر کرده و به یادگیرندگان این فرصت را می دهد که متناسب با سبک یادگیری خود، آموزش ببینند. با وجود اینکه یادگیری مجازی به سرعت در حال گسترش است، همچنان سوالاتی پیرامون کارآمدی و اثربخشی آن وجود دارد. از یک سو، بسیاری از متخصصان آموزشی از مزایای آن مانند انعطاف پذیری و دسترسی گسترده دفاع می کنند؛ اما از سوی دیگر، چالش هایی مانند کمبود تعامل حضوری، احساس انزوای یادگیرندگان و نیاز به خودکنترلی بیشتر از جمله موانعی هستند که می توانند بر کیفیت یادگیری در این محیط ها تاثیر بگذارند. این مقاله به بررسی تکامل آموزش از سیستم های سنتی کلاس محور به محیط های یادگیری مجازی و مستمر می پردازد. با توجه به تحولات فناوری و نیازهای متغیر یادگیرندگان در جهان امروز، سیستم های آموزشی نیز نیازمند تغییرات اساسی هستند. یادگیری مجازی به عنوان راهکاری جدید، امکاناتی مانند دسترسی گسترده، انعطاف پذیری و تطبیق پذیری با نیازهای فردی را فراهم می آورد. این مقاله علاوه بر مرور مزایا و معایب یادگیری مجازی، به بررسی چالش های آن در مقایسه با آموزش سنتی پرداخته و راهکارهایی برای بهینه سازی این فرآیند ارائه می دهد. یافته ها نشان می دهند که اگرچه یادگیری مجازی دارای موانعی است، اما با برنامه ریزی مناسب و ترکیب روش های نوین با رویکردهای سنتی، می توان به مدلی کارآمدتر برای آموزش دست یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین کریمی
معلم اداره آموزش و پرورش ناحیه ۳، اهواز، ایران
حلیمه نظری
معلم اداره آموزش و پرورش ناحیه ۳، اهواز، ایران
ماهرخ ممبینی
معلم اداره آموزش و پرورش ناحیه ۳، اهواز، ایران