بررسی تاثیر برنامه های تربیت بدنی بر کاهش اختلالات رفتاری دانش آموزان

از ضروری ترین نیازهای بشر که جزو شرط های اصلی بهداشت روانی به شمار می رود، آرامش خاطر، احساس امنیت، شادابی و نشاط است و ورزش یکی از راه های دست یابی به این امر مهم می باشد. ورزش، از طرفی با ایجاد محیطی فرح انگیز و نشاط آور؛ و از سوی دیگر با کاستن فشارهای عضلانی و از بین بردن سستی و کسالت، فشارهای روانی را مهار و باعث احساس شادی و نشاط می شود. برنامه ریزی درس تربیت بدنی و ورزش در مدرسه باید به گونه ای باشد که علاوه بر رشد وتکامل قوای جسمانی، ابعاد شخصیتی کودک را در برگیرد. اگر برنامه ریزی در این درس به خوبی انجام شود، نقش مهمی در یادگیری دروس دیگر خواهد داشت وزمینه تحقق اهداف کلی آموزش وپرورش را فراهم می کند. تربیت بدنی باید بتواند از طریق فعالیت های جسمانی و تمرین ها و ورزش های مختلف، رشد و توسعه قوای بدنی، توانایی ها واستعدادهای ذهنی، عاطفی واجتماعی دانش آموزان راتسهیل می کند. امروزه، تحقیقات علمی بسیاری نشان داده است، که ورزش علاوه بر اینکه ابزار ارزشمندی برای سلامتی جسمانی است، رابطه نزدیکی با سلامتی روانی و به ویژه پیشگیری از بروز ناهنجاری های روانی دارد. ورزشکاران معمولا نسبت به افراد کم تحرک، اضطراب و افسردگی کمتری احساس می کنند.

کلیدواژه ها:

بهداشت روانی ، ورزش های مختلف ، آموزش و پرورش ، تربیت بدنی ، سلامتی