پاسخ های بیوشیمیایی ومولکولی گیاه باد رنجبویه به تنش خشکی

بادرنجبویه .Melissa officinalis L یکی از مهم ترین گونه های گیاهان دارویی تیره نعناعیان می باشد. این گونه گیاهی به طور عمده در آلمان، فرانسه ،ایتالیا، رومانی، بلغارستان و شمال امریکا رشد می کند. جمعیت های مختلف بادرنجبویه در تمام کشورهای منطقه مدیترانه از جمله مناطق ساحلی ترکیه و همچنین شمال ایران پراکنش دارند ۲۰۰۶Bahatiyarca, . بادرنجبویه دارای سه زیر گونه با نام های علمی M. officinalis subsp. ،M. Officinalis subsp. Altissima و M. officinalis subsp. officinalis است که در حال حاضر زیر گونه M Inodora officinalis subsp به عنوان گیاه دارویی استفاده می شود. Marongiu officinalis ۲۰۰۴. بادرنجبویه در ایران در ناحیه شمال و شمال شرقی (جنگل گلستان ،مازندران، دره هراز و در ناحیه غرب کرمانشاه و ریجاب) و در اطراف تهران (ارتفاعات توچال و بین قزوین و کرج) به وفور دیده می شود (بطور خلاصه و تا حدودی گویاتر از هیجده نمودار_ بست کل از اجرای مراحل انجام آزمایش ها که بطور عملی می باشد و ) آنکه نتیجه اش مشخص و واضح تر و مختصرتر است هم از لحاظ جدول و نمودار آن ( و هم درصد معنی دار بودن بیشترین فعالیت آنزیم در تیمار شرایط تنش خشکی و محلول پاشی میتل جاسمونات ۱۰۰ میکرومولار بدست آمد. پس درکل نتیجه ای می گیریم در تمام مقایسه استفاده از محلول پاشی و هورمون ها و آنزیم ها که همه بطور آزمایشی و عملی نتیجه گرفتیم تا ۰/۰۵ و ۰/۱ ستون هایی که حداقل یک حرف مشترک از نظر آماری اختلاف معنی دار بر اساس آزمون دانکن د رسطح ۰/۰۵ نداشت .از جدول ها و ۱۸ نمودار فقط در روش آخر یعنی استفاده از ) اسید آسکوربات پراکسیدازدر مقایسه میانگین اثر متقابل تنش خشکی × اسید سالیسیلیک × میتیل جاسمونات برفعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز بادرنجبویه داشت . اختلاف معنی داری یعنی فاصله نسبت در صد آنها نسبت به انجام قبلی ها زیاد بوده است . گیاهانی که به لحاظ ژنتیکی اصلاح شده اند،توانایی افزایش کیفیت وکمیت غذا ودارو در سراسر جهان دارند

کلیدواژه ها:

بادرنجبویه ، تنش خشکی ، پاسخ بیوشیمیایی ، پاسخ مولکولی