کلوئید غیر سمی پلی کاپرولاکتون برای نانوکپسوله کردن جنیستین از طریق روش کوآسرواسیون و الکترواسپینیگ در داربست آبدوست

در این تحقیق، بستر زیست سازگار حاوی ماده موثره گیاهی به منظور بهبود تکثیر و رفتار سلولی در شرایط آزمایشگاهی برای کاربردهای مهندسی بافت در پزشکی طراحی شده اند. در این راستا، جنیستین از کنجاله سویا استخراج و با استفاده از پلی کاپرولاکتون (PCL) از طریق روش کوآسرواسیون (coacervation) نانوکپسوله شد. در نهایت، نانوالیافی زیست سازگار ژلاتین (GE) و پلی وینیل الکل (PVA) با ترکیب نانوکپسول های جنیستین از طریق روش الکتروریسی سنتز گردیدند. آزمایشات با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)، طیف سنج مرئی فرابنفش (UV-Vis)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و آژمون مکانیکی انجام شد. تاثیرات بیولوژیکی و زنده مانی سلول بر روی داربست جنیستین محصور شده با روش MTT بررسی شد. عدم سمیت نمونه سنتز شده با تکثیر و چسبندگی قابل توجه روی رده سلولی L۹۲۹ به دست آمد. نتیجه گیری نشان داد که سیستم زیست سازگار توصیف شده می تواند به عنوان یک ابزار هوشمند رهاسازی دارو در شرایط آزمایشگاهی برای مهندسی بافت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پلی کاپرولاکتون ، جنیستین ، نانوکپسول ، الکتروریسی ، کوآسرواسیون ، رده سلولی L۹۲۹