بررسی کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بهبود یافته: مطالعه موردی بیمارستان اعصاب و روان نوریه کرمان

ارزیابی کیفیت زندگی (QOL) به طور فزاینده ای به عنوان یک روش کارآمد برای ارزیابی کیفیت مراقبت ارائه شده برای بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی انجام می شود. همچنین ارزیابی کیفیت زندگی که توسط خود بیماران انجام می شود بیشتر تحت تاثیر علائم اسکیزوفرنی است. بنابراین، ارزیابی حرفه ای سلامت روان ممکن است اطلاعات عینی تری ارائه دهد. این مطالعه به منظور ارزیابی عینی کیفیت زندگی گروهی از بیماران اسکیزوفرنی بهبود یافته در کرمان با استفاده از مقیاس کیفیت زندگی (QLS) انجام شد. این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه کننده متوالی به بیمارستان نوریه انجام شد. میانگین سنی شرکت کنندگان ۳۷/۸۱ سال، ۲۰ نفر مرد و ۸۰ نفر زن، ۸۷ نفر مجرد و ۱۲ نفر متاهل و ۱ مورد مطلقه بودند. نمره کل QLS برای بیماران ۳.۱۱ است. در بین خرده مقیاس ها، نمرات نقش ابزاری (۲/۴۶) و نمرات روابط بین فردی (۲/۶۰) کمتر از سایر حوزه ها بود. نمره QLS در بیماران با مدرک کاردانی یا سطح تحصیلات بالاتر (p-value<۰.۰۱) و افرادی که با اعضای خانواده زندگی می کردند (p-value<۰.۰۱) بالاتر بود. نرخ کلی اشتغال در بین بیماران پایین بود.

کلیدواژه ها:

آنتی سایکوتیک ها ، کیفیت زندگی ، اسکیزوفرنی