بررسی اثر کیفیت گزارشگری مالی بر سرمایه گذاری بیش و کمتر از حد

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین محافظه کاری شرطی و کارایی سرمایه گذاری است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بر این اساس تعداد ۱۴۰ شرکت در دوره زمانی ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۷ از بین جامعه آماری به واسطه اعمال برخی محدودیت ها انتخاب شده و روابط بین متغیرهای پژوهش با استفاده از داده های تلفیقی ایستا و روش حداقل مربعات تعمیم یافته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بین محافظه کاری شرطی و کارایی سرمایه گذاری رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشته و در عین حال کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین محافظه کاری شرطی و کارایی سرمایه گذاری تاثیرگذار است. نتایج همچنین حاکی است که به واسطه اعمال سیاستهای محافظه کارانه، سرمایه گذاری بیش از حد به عنوان یکی از جنبه های ناکارایی سرمایه گذاری کاهش یافته و این کاهش در شرکت های با کیفیت گزارشگری بالاتر در مقایسه با سایر شرکتها بیشتر می باشد. با ابن وجود در سطح اطمینان ۹۵ درصد رابطه معنی داری بین محافظه کاری شرطی و سرمایه گذاری کمتر از حد مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان می دهد که کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین محافظه کاری شرطی و سرمایه گذاری کمتر از حد تاثیر معناداری ندارد.

کلیدواژه ها:

کارایی سرمایه گذاری ، کیفیت گزارشگری مالی ، محافظه کاری شرطی.