ادب و احترام در نهج البلاغه

ادب، بهترین خوی انسانی و نشانه تربیت فطری در زمینه وجودی انسان است. از این رو آدمی اگر مودب به ادب الهی شود راه رشد و کمال انسانی را در خود پدید آورده است و در غیر این صورت، کمال انسانی در او بروز نمی یابد و از انسانیت فاصله می گیرد. در بر خورد ها چیزی به زیبایی و جذابیت ادب نمی رسد. باید آن را آموخت، به کار بست تا روابطی سالم و احترام آمیز و پایدار میان افراد، حاکم شود. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی بوده و جامعه آماری شامل تمام خطبه ها،نامه ها و حکمت های نهج البلاغه می باشد که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به ادب و احترام اشاره داشته اند. در این مقاله شما را با مفهوم و اهمیت ادب و احتران در نهج البلاغه آشنا خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

ادب ، احترام ، نهج البلاغه ، اسلام ، تربیت ، اخلاق.