تحلیل نقش خانواده و مدرسه در کاهش مشکلاتی تربیتی و خلقی دانش آموزان

مشکلات تربیتی-رفتاری به شرایطی اطلاق می شود که در آن پاسخ های هیجانی و رفتاری دانش آموز در مدرسه با هنجارهای فرهنگی ، دینی، سنی، و قومی تفاوت داشته باشد بطوری که بر عملکرد آموزشی ، تربیتی، سازگاری فردی و رفتاری وی تاثیر منفی بگذارد.رابطه خانه و مدرسه تعاملی دوطرفه است. هر دو نهاد تربیتی باید به نقش خود عمل کنند تا تعلیم و تربیت ثمربخش شوند. وجود معلمان با صلاحیت در مدارس، خلاء وجود پدر و مادر را پر نمی کند و وجود والدین توانا وقابل نیز نمی تواند جای مدرسه را بگیرد. همکاری و هماهنگی این دو نهاد مهم در یک برنامه واحد و منسجم می تواند ثمربخش باشد. شکل گیری شخصیت و چگونگی رشد روانی کودکان بیش از همه در گرو عملکرد خانه و مدرسه است .این دو نهاد اجتماعی است که بزرگترین مسئولیت را در رشد و تکامل شخصیت کودکان برعهد دارند. وقتی که رفتار معلمان و اولیای مدرسه و نیز رفتار پدر و مادر و اولیای خانواده باموازین تعلیم وتربیت و روانشناسی کودک و رشد او مطابقت نداشته باشد، سلامت روانی و اجتماعی کودکان به مخاطره می افتد.پس در پرتو همدلی وهمسویی این دونهاد مهم آموزشی و تربیتی یعنی خانه و مدرسه، بسیاری از مشکلات و تنگناهای نظام تعلیم وتربیت حل خواهد شد . همانطور که بر کلیه دست اندر کاران تعلیم وتربیت روشن و واضح است دئر مدارس با مشکلات تربیتی واخلاقی دانش آموزان بخصوص در مناطق ومحله های محروم شهر فراوان بوده وبرخی از اوقات تحصیلی را در مدرسه مسئولین مدارس به مسائل مربوط به تعلم وانضباط می پردازند وبدین ترتیب بجای استفاده موثر ازاین فرصتها در پیشرفت تحصیلی آنان این چنین فرصتها به هدر می رود لذا بوجود آمدن مشکلات تربیتی اعم از آموزشی ودرسی وتربیتی واخلاقی در مدارس مسئله ای است که ما را واداشت که این پژوهش را با نواقصات زیاد انجام دهیم

کلیدواژه ها:

تحلیل ، مشکلات ، تربیتی ، خلقی ، دانش آموز