بازماندگی تحصیلی در میان دانش آموزان و نقش فرهنگیان در حل این چالش در مدارس

امروزه بازماندگی از تحصیل یکی از مشکلات اغلب کشورها است، چون همه ساله مقادیر زیادی از نیروی اقتصادی، فکری و زمانی معلمان، دانش آموزان، والدین و مسئولان آموزش و پرورش و در نهایت جامعه بی اثر مصرف میشود بدون اینکه عملکردی بدست آید. همچنین اثر ناخوشایندی بر وضعیت روش و فکری دانش آموزان دارد. مدیران و متصدیان آموزش وپرورش مبنای آمار دانش آموزان برای استخراج تعداد افراد بازمانده از تحصیل را قانون آموزش وپرورش می دانند که «شوارای عالی آموزش وپرورش» آن را تعیین کرده است. بر اساس این قاعده و روش دانش آموزانی که در گروه سنی ۶ تا ۲۲ سال تمام به مدرسه نمی روند جزء گروه بازماندگان از تحصیل محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

مدارس ، نظام آموزشی ، چالش علمی ، دانش اموزان.