تاثیر روش های تدریس مبتنی بر هوش هیجانی بر انگیزه و یادگیری دانش آموزان: یک مطالعه موردی در مدارس ابتدایی

این مقاله به بررسی تاثیر روش های تدریس مبتنی بر هوش هیجانی بر انگیزه و یادگیری دانش آموزان در مدارس ابتدایی می پردازد. با توجه به افزایش روزافزون توجه به ابعاد عاطفی یادگیری، هدف این پژوهش تحلیل و شناسایی روش های تدریس است که می توانند به بهبود سطح انگیزه و کیفیت یادگیری دانش آموزان کمک کنند. در این راستا، یک مطالعه موردی در سه مدرسه ابتدایی در تهران انجام شد که طی آن، پرسشنامه هایی برای ارزیابی تاثیرات این روش ها بر انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان طراحی و اجرا گردید. نتایج نشان می دهد که دانش آموزانی که تحت آموزش های مبتنی بر هوش هیجانی قرار گرفتند، افزایش معناداری در سطح انگیزه و کیفیت یادگیری خود نشان دادند. این پژوهش همچنین به تحلیل چالش های موجود در پیاده سازی این روش ها، از جمله موانع فرهنگی و کمبود آموزش های لازم برای معلمان می پردازد و راهکارهایی برای غلبه بر این چالش ها ارائه می دهد. اهمیت توجه به هوش هیجانی در فرآیند یادگیری نه تنها می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی کمک کند، بلکه به توسعه مهارت های اجتماعی و عاطفی دانش آموزان نیز می انجامد. در نهایت، این مقاله گامی به سوی ارتقاء کیفیت آموزشی و ایجاد محیط های یادگیری مثبت و حمایتی برای دانش آموزان است و بر ضرورت ادغام هوش هیجانی در برنامه های آموزشی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، انگیزه ، روش های تدریس ، مدارس ابتدایی ، هوش هیجانی ، یادگیری