طراحی و شبیه سازی یک آنتن ایمپلنت قابل کاشت در بدن

یکی از مسائل مهم در استفاده از آنتن های ایمپلنت، احتمال خطر سلامتی حاصل از تشعشع این آنتن ها در داخل بدن می باشد. در این مقاله برای بررسی بیشتر این موضوع و همچنین یافتن روش مناسبی به منظور کاهش میران توان جذب شده توسط بافت، یک طراحی جدید از ساختار آنتن ایمپلنت جهت به کارگیری در کاربردهای پزشکی در فرکانس ۹۰۰ مگاهرتز معرفی شده است. سپس با توجه به اهمیت پارامترها در طراحی این آنتن ها به بررسی تاثیر هر کدام از پارامتر در طراحی آنتن های مذکور پرداخته شده است در این مقاله پچ تشعشع کننده و صفحه زمین که هر دو در بالایی زیرلایه قرار گرفته اند ساختار آنتن را تشکیل می دهند. با توجه به نتایج شبیه سازی، آنتن پیشنهادی محدوده فرکانسی ۸۰۰ مگاهرتز تا ۱ گیگاهرتز با معیار S۱۱< -۱۰ دسی بل را پوشش می دهد. طبق نتایج، بیشینه بهره آنتن پیشنهادی در این باند فرکانسی برابر با ۲۹- دسی بل است. این آنتن پیشنهادی برای کاربردهای پزشکی ایمپلنتی در باند فرکانسی زیر ۹۰۰ مگاهرتز مناسب ارزیابی شده است.

کلیدواژه ها:

آنتن ایمپلنت ، آنتن قابل کاشت ، کاربرد پزشکی