چگونه توانستم با راهکارهای مناسب پرخاشگری دانش آموز پایه دوم ابتدایی ام را اصلاح نمایم؟

نوجوانی دوره گذر از کودکی به بزرگسالی، همراه با تغییرات اجتماعی، روانشناختی، رفتاری و فیزیکی است. این تغییرات به همراه زمینه های فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی نوجوانان میتواند منجر به بروز مشکلات اجتماعی از جمله انحرافات اجتماعی)مثل بزهکاری و پرخاشگری) شود. پژوهش حاضر برای ریشه یابی و برطرف کردن پرخاشگری و بی احترامی دانش آموز کلاس دوم (رضا) نسبت به دانش آموزان دیگر و حتی آموزگاران از راه تعامل با خانواده و صحبت با دانش آموز تنظیم گردیده است. در کلاس با مشکلی رو به رو شده ام که باعث ایجاد اختلال و بی نظمی و ناآرامی در کلاس و مزاحمت جهت ادامه کارم شده است که آن مشکل وجود یک نفر دانش آموز پرخاشگر در کلاسم بود که در زنگ »ریاضی و هدیه های آسمانی« خیلی کارم را سخت کرده بود در نتیجه تصمیم به رفع این مشکل و تغییر در وضعیت نامطلوبی که در کلاس به وجود آمده بود گرفتم. برای رفع این مشکل به جمع آوری اطلاعات و شواهد از راه های مختلف از جمله همکاران، خانواده ، مسئولین و مشاور، خدمتگزار مدرسه پرداختم پس از بررسی راه های مختلف راه مناسب را انتخاب و در کلاس و محیط مدرسه اجرا کردم. پس از مشورت با دیگر دبیران و اطلاع از اتفاق نظر آنان با بنده جلسات خصوصی با حضور مدیر مدرسه و ولی دانش آموز (مادر) برگزار شد که طی این مذاکرات ارتباط پرخاشگری با دیگر عوامل و نتایج پرخاشگری و رفتار فرد پرخاشگر و عوامل تقویت کننده و بازدارنده این رفتار مشخص شد. با بررسی و مصاحبه دریافتم که مهم ترین عامل همانا فقر عاطفی خانواده و توجه نکردن به به نیاز روحی بچه ها بود و استنباط نمودم این دانش آموز در خود هیچ گونه عزت نفسی ندارد، خودش عقده های سرکوب شده دارد و سعی می کند که در رفتار و گفتار خود با دیگران حالت تحکم داشته باشد و در واقع خود را «قلدر» کلاس محسوب می کرد.راهبر دهای حل مسئله و مهارتهای ارتباطی میتوانندپرخاشگری نوجوانان بزهکار را پیش بینی کنند. با شناسایی علت، سعی در کاهش و حذف عامل کردم و در کمال تعجب رفتار پرخاشگری او کاهش یافت را ملاحظه کردم. در پایان دریافتم که حتی بی انضباط ترین و شرور ترین دانش آموز قابل کنترل، هدایت و بهبود است. فقط نیاز به حوصله و تلاش دارد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، بی احترامی ، دانش آموز ، فعالیت ، مشارکت ، خانواده