بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی رفتاری بر مولفه حافظه سرگذشتی مقوله ای در افراد مبتلابه اختلال افسردگی اساسی (شهرستان نجف آباد – اصفهان)

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان گروهی شناختی رفتاری (CBTG)بر بهبود مولفه حافظه سرگذشتی مقوله ای در افراد مبتلابه اختلال افسردگی اساسی بود. نمونه آماری این پژوهش شامل ۴۰ نفر از افراد مبتلابه اختلال افسردگی اساسی در شهرستان نجف آباد، اصفهان بود که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت جلسات درمان گروهی شناختی رفتاری قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامه افسردگی بک و پرسش نامه حافظه سرگذشتی ویلیامز و بروندیت (۱۹۸۶) بود که در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه مورداستفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری گروهی به طور معناداری حافظه مقوله ای افراد مبتلابه افسردگی اساسی را در پس آزمون بهبود بخشیده است، اما این تاثیر در مرحله پیگیری کاهش یافت. تحلیل های آماری حاکی از آن بود که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پیشرفت قابل توجهی در بهبود حافظه مقوله ای داشتند.این نتایج با نظریه های مربوط به نقش تحریف های شناختی و تاثیر آن بر حافظه افراد افسرده همخوانی داشت. درمان شناختی رفتاری با تغییر افکار منفی و افزایش تمرکز بر افکار مثبت و واقع بینانه، به افراد افسرده کمک کرد تا تجارب مثبت خود را بهتر به یادآورند و از تمرکز بر خاطرات منفی خود بکاهند. بااین وجود، پژوهش دارای محدودیت هایی ازجمله تمرکز بر یک شهر خاص و عدم بررسی متغیرهای جمعیت شناختی نظیر سن و جنسیت بود. همچنین، ماهیت گروهی جلسات درمانی ممکن است نتایج را تحت تاثیر قرار داده باشد. این پژوهش نشان می دهد که درمان گروهی شناختی رفتاری می تواند به عنوان یک روش موثر برای بهبود حافظه مقوله ای و کاهش اثرات منفی افسردگی موردتوجه قرار گیرد، اما برای حفظ نتایج مثبت نیاز به تقویت و پیگیری مداوم وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حافظه سرگذشتی مقوله ای ، افسردگی ، درمان شناختی رفتاری ، درمان گروهی