مروری بر بررسی مکانیسم های عصبی اثرات تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای بر شناخت انسان : مسائل فعلی و راه حل های بالقوه

تحریک مستقیم جریان فراجمجمه ای (tDCS) به طور گسترده برای پتانسیل آن در بهبود عملکردهای شناختی انسان در افراد سالم و درمان اختلال شناختی در جمعیت های بالینی مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد نحوه تعدیل شبکه های عصبی پشتیبانی کننده از شناخت و تعامل پیچیده با عوامل میانجی که ممکن است تفاوت های مشاهده شده در مطالعات را توضیح دهند، وجود دارد. علاوه بر این، تحقیقات در این زمینه با تنوع روش شناسی قابل توجه، عدم کنترل آزمایشگاهی دقیق و نمونه های کوچک مشخص شده است، که این امر قابلیت تعمیم یافته های و پتانسیل ترجمه tDCS را محدود می کند. این مقاله قصد دارد روش های رسیدگی به این مسائل مهم در زمینه تصویربرداری عصبی را برای آشکار کردن پایه های عصبی، پیش بینی کننده ها و واسطه های تعدیل رفتاری القا شده توسط tDCS تشریح کند. ما بر تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) تمرکز خواهیم کرد، زیرا این روش اجازه می دهد تا اثرات tDCS را با دقت مکانی عالی و وضوح زمانی کافی در سراسر مغز بررسی شود. علاوه بر این، داده های تصویربرداری ساختاری با وضوح بالا می توانند برای محلی سازی دقیق اثرات تحریک، تایید موقعیت الکترودها بر روی سر و مدل سازی جریان واقعی بر اساس آناتومی سر و مغز فردی جمع آوری شوند. با این حال، اصول کلی بیان شده در این مرور نیز برای سایر روش های تصویربرداری قابل اعمال خواهد بود. پس از معرفی وضعیت کلی پیشرفت در این زمینه، ما به طور مفصل علل اصلی تنوع در مطالعات قبلی tDCS را مورد بحث قرار خواهیم داد. علاوه بر این، ما در مورد ملاحظات طراحی برای مطالعات tDCS-fMRI، بهینه سازی پروتکل های tDCS و تصویربرداری و نحوه اطمینان از کنترل آزمایشگاهی سطح بالا بحث خواهیم کرد. دو بخش اضافی نیاز فوری به تحقیق سیستماتیک تر در مورد اثرات tDCS در طول عمر انسان سالم و پیامدهای مطالعات tDCS در بیماری مرتبط با سن و مزایای بالقوه ایجاد کنسرسیوم های بزرگ مقیاس و چند رشته ای برای تحقیقات هماهنگ تر tDCS در آینده را مورد بحث قرار می دهند. ما امیدواریم که این مرور به تحقیقات هماهنگ تر، روش شناسی دقیق تر، شفاف تر و قابل تکرار در این زمینه کمک کند. در نهایت، هدف ما تسهیل درک بهتر مکانیسم های زیربنایی که tDCS عملکردهای شناختی انسان را تعدیل می کند و کاربردهای بالینی موثرتر و شخصی سازی شده این تکنیک در آینده است.

کلیدواژه ها:

tES ، tDCS-fMRI ، شناخت ، کنترل آزمایشگاهی ، طول عمر