تحلیل مولفه های حریم خصوصی در حقوق کیفری ایران

حریم خصوصی، از موضوعات بنیادین حقوق بشری و یکی از مفاهیم نظامهای حقوقی توسعه یافته است که ارتباط بسیار نزدیک با کرامت انسانی دارد و احترام به حریم خصوصی اشخاص به مفهوم رعایت حرمت مسکن و محل کار افراد و محرمانه نگه داشتن مکالمات و مراسلات است. حق داشتن حریم خصوصی از یک سوو و حمایت و پشتیبانی و داشتن ضمانت اجرا در صورت نقض و زاوز به آن از سوی دیگر از جمله دغدغه های حکومتها دولت ها و قانونگذاران به عنوان مهمترین و اثرگذار رین عاملان در این زمینه بووده است.احترام به این حریم از طرف افراد جامعه و خصوصا نمایندگان حاکمیت لازم و ضروری بوده و در بسیاری از کشورها حمایت از آن در قوانین کیفری مورد توجه قرار گرفته است .قانون آئین دادرسی کیفری بیش از سایر قوانین آئین دادرسی، قدرت مداخله حکومت و مامورین دولت را در حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی محدود می کند. تدابیری که قانونگذار کیفری برای جلوگیری از تعرض به حریم خصوصی در نظر گرفته است ،تجاوز به آن مستلزم حمایت از بزهدیده و اعمال کیفر بر فرد خاطی می باشد .مولفه های حریم خصوصی در شریعت اسلام و حقوق کیفری ، تحت تعابیری از حقوق و آزادیهای مورد حمایت قرار گرفته است.در پژوهش حاضر با روش تحلیلی – توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به تحلیل مولفه های حریم خصوصی در حقوق کیفری ایران پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، مولفه های حریم خصوصی ، آزادیهای افراد ، حقوق کیفری