رابطه ی مهریه و تحکیم بنای خانواده در فقه از منظر قرآن کریم

در اصطلاح فقه و قانون مدنی مهر عبارت است از مال (و یا چیزی که قائم مال باشد) معینی که بر سبیل متعارف به زوج و زوجه به هنگام عقد نکاح می دهد و یا به نفع زوجه بر ذمه می گیرد و نیز گفته شده مهر حقی است مالی برای زن که شارع در عقد ازدواج صحیح یا دخول به شبه یا بعد از عقد پرداخت آن را از جانب مرد واجب گردانیده است. در دوران باستان در برخی جوامع، رسم پرداخت مهریه به صورت کار و خدمت داماد برای خانواده عروس در طی یک مدت معین تعیین می شد که با هدف تقویت و تحکیم بنیان خانواده ها اعمال می شده است. هدف این پژوهش بررسی رابطه مهریه و تحکیم بنای خانواده در فقه از منظر کلام الله بوده و روش تحقیق پژوهش توصیفی تحلیلی با بهره گیری از متون و اسناد کتابخانه ای در کنار بهره مندی از کلام الهی قرآن کریم می باشد. نتایج گویای این امر است که مهریه باید در جهت تقویت اصل آرامش در زندگی مشترک باشد نه صرف یک اهرم بازدارنده از طلاق و آنچه تقدیم می گردد باید کاملا واقعی بوده و به دور از هرگونه رنگ و بوی دروغ و عوام فریبانه باشد. لذا بهترین ملاک میزان مهریه است که از بستر محبت و منبع ایمان تعیین و عرضه گردد این ها راه های تحکیم پیوند زناشویی از طریق مهر است.