بررسی شرایط و آثار وصیت غیر رسمی در حقوق ایران و فرانسه

وصیت از ریشه وصی و در معنای لغوی آن به معنای عهد, فرمان دادن, سفارش کردن, و پرداختن به امور متوفی است؛ و در اصطلاح حقوقی بدین معناست که یک فرد تکلیف امور مالی و غیرمالی خود را برای بعد از فوتش معلوم و مشخص کند, تا بازماندگان او بعد از فوت, دچار مشکل نشوند و از طرفی امور خودش نیز سر و سامان پیدا کند و اگر بدهی نیز داشته باشد بدهی هایش پرداخت شود. همه افراد در طول مدتی که در قید حیات هستند این امکان را دارند که در اموال و دارایی های خود هرگونه تصرفی را که بخواهند انجام بدهند. اما پس از فوت انسان, اختیار تصرف در اموال و دارایی ها از فرد سلب می شود؛ حال آنکه در بسیاری از مواقع ممکن است که فرد خواسته ها و اهدافی داشته باشد که به آن ها دست نیافته باشد.حکومت برای اداره کشور به قوانین خرد و کلان متعددی احتیاج دارد که لازم الاجرا تلقی می شوند و تنها در این صورت نظم بر جامعه حاکم خواهد بود. قوانینی که هم متضمن برقراری عدالت و هم ضامن آزادی فردی در جامعه هستند و یکی از مهمترین آنها وصیت نامه است.

کلیدواژه ها:

وصیت غیر رسمی ، حقوق ایران ، حقوق فرانسه