اثر ورزش هوازی و محدودیت کالری بر میزان FATPs میتوکندریایی عضله اسکلتی و میزان چربی احشایی در رت های نر دیابتی

مقدمه و هدف: سندرم متابولیک مجموعه ای از نقایص سوخت و سازی مرتبط با چاقی است که تحت تاثیر فعالیت های ورزشی و محدودیت کالری قرار دارد و با دریافت و هزینه انرژی، مقدار چربی و افزایش اکسیداسیون مرتبط است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر ورزش هوازی و کسر کالری بر پروتئین های انتقال دهنده اسید چرب سلولی (FATPs) و مقدار چربی احشایی است.مواد و روش: تعداد ۳۶ سر رت نر نژاد ویستار (سن ۴ هفته، وزن ۴.۹± ۱۳۹.۸ گرم) به صورت تصادفی در ۴ گروه زیر (هر گروه ۹ سر) تقسیم شدند: کنترل: رت طبیعی و غذای استاندارد؛ کنترل دیابتی: رت دیابتی و غذای استاندارد و بدون تمرین؛ محدودیت کالری: رت دیابتی و غذای کم کالری و بدون تمرین؛ ورزش هوازی: رت دیابتی و غذای استاندارد و ورزش هوازی تداومی. برنامه ورزش هوازی شامل ۸ هفته، پنج بار در هفته با سرعت ۲۸ متر/دقیقه و به مدت ۶۰ دقیقه دویدن روی تردمیل بود. میزان کسر کالری معادل کاهش ۲۵ درصدی از وزن غذای روزانه بود.یافته ها: تفاوت معنی داری در افزایش بیان ژن FATP۴ و کاهش FATP۱ بین گروه ورزش هوازی دیابتی و گروه محدودیت کالری دیابتی نسبت به گروه های کنترل دیابتی و سالم مشاهده شد (۰.۰۵>P). وزن چربی احشایی در گروه ورزش هوازی دیابتی بیشترین کاهش را داشت و در گروه محدودیت کالری با گروه های کنترل دیابتی و سالم تفاوت معنی دار بود (۰.۰۵>P). بحث و نتیجه گیری: ورزش هوازی و محدودیت کالری بر بیان ژن های FATP۴ و FATP۱ اثرگذار است. این وضعیت احتمالا تحت تاثیر کاهش چربی احشایی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، محدودیت کالری ، دیابت نوع ۲ ، FATPs میتوکندریایی