واکاوی عوامل موثر بر ترویج نماز در دانش آموزان مقطع متوسطه اول از دیدگاه مربیان پرورشی

تربیت دینی دانش­ آموزان و تقویت نگرش و ترغیب آنها به انجام فرائض دینی به ویژه نماز، از محوری ترین اهداف تعلیم و تربیت اسلامی و رسالت مهم نظام آموزش و پرورش است. این مطالعه با هدف شناخت و تحلیل عوامل ترویج کننده نماز در میان دانش ­آموزان مدارس متوسطه اول شهر کرمانشاه (۱۴۰۲-۱۴۰۳) صورت گرفت. پژوهش با رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان و مربیان پرورشی شاغل در مدارس متوسطه اول شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۰۳-۱۴۰۲ بودند که با توجه به اصل اشباع نظری شامل ۱۲ نفر و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع نظری گزینش شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش شبکه مضامین آرتراید استرلینگ استفاده شد. در فرایند تحلیل اطلاعات، مضامین به شیوه استقرایی بر اساس سطح انتزاع، ذیل سه گروه مضامین فراگیر، سازمان­ دهنده و پایه طبقه­ بندی شدند که براین اساس ۱۰۰ مضمون پایه شناسایی و با کنار هم قرار گرفتن مضامین با سطح انتزاع بالاتر، ۳ مضمون سازمان ­دهنده و یک مضمون فراگیر با عنوان «ترویج متداوم نماز در میان دانش­آموزان» شناسایی شدند. مضامین سازمان­ دهنده عوامل موثر بر ترویج نماز در میان دانش­ آموزان شامل عوامل انسانی، محیط فیزیکی، آموزشی و پرورشی و عوامل اجتماعی بودند که توجه به آن­ها با استناد به مضامین پایه می ­تواند در رسیدن به هدف و افزایش گرایش و ترویج نماز در میان دانش ­آموزان مقطع متوسطه یاری گر باشد.

کلیدواژه ها:

ترویج متداوم نماز ، دیدگاه مربیان پرورشی ، عوامل انسانی ، عوامل محیطی ، عوامل اجتماعی