آیین های تدفین و سوگواری سغدیان بر اساس منابع مکتوب چینی

سغد از نظر جغرافیایی در فرارود و بین ایران و چین واقع شده بود. سغدیان به واسطه تجارت و بازرگانی در راه­های موسوم به ابریشم به مرور زمان سکونتگاه هایی پدید آوردند و از حدود اواخر قرن سوم ق.م. در چین نیز نفوذ کردند. این ارتباط و سکونت گروه هایی از آنها در نواحی شمالی و غربی چین باعث توجه تاریخ نگاری های چینی نسبت به این مردم شده به گونه ای که در گزارش­های خود مطالبی را در مورد جنبه­های مختلف حیات آنها از جمله فرهنگ و دین ذکر کرده­اند. آیین­های تدفین و سوگواری سغدیان که خود تحت تاثیر باورهای دینی آنان قرار دارد از مسائلی است که در این منابع مورد توجه قرار گرفته و هدف این پژوهش راستی آزمایی گزارش­های این منابع از یک­سو و چیستی این آیین­ها و چگونگی آن­ها از سوی دیگر ست. تاریخ نگاری های چینی مورد استفاده در این پژوهش متنوع و متعلق به بازه زمانی قرون چهارم تا یازدهم میلادی هستند و گزارش­های آن­ها در این مورد اغلب کوتاه است. بررسی و تحلیل داده­های این منابع نشان می­دهد که مطالب آن­ها عموما معتبر و آیین­های تدفین در بین سغدیان متنوع و با اندکی اغماض مطابق با سنت های زردشتی است. رسوم سوگواری سغدیان نیز شباهت بسیار زیادی به دیگر اقوام ایرانی و سنت های رایج در بین آنها دارد

کلیدواژه ها:

سغد ، چین ، سوگواری ، تدفین ، دین زردشتی