بررسی امکان یافتن راه حل برای سن یابی کوارتزهای رسوبی تولیدکننده سیگنال لومینسانس ضعیف

سن یابی به روش لومینسانس تحریک شده با نور، سن آخرین زمان نورخوردگی رسوبات را تخمین می زند و امروزه به عنوان روشی مناسب، جهت تعیین سن رسوبات دوران کواترنری به کار می رود. این تعیین سن با بکارگیری دانه های کوارتز و فلدسپار نمونه های رسوبی امکان پذیر می باشد. دو فاکتور اساسی در تخمین سن مطلق رسوبات، به روش لومینسانس تحریک شده با نور، دز معادل دز طبیعی (De) و دز سالانه (Da) می باشند. جهت برآورد De، از سیگنال لومینسانس حاصل از تحریک نور استفاده می شود. برای اکثر دانه های کوارتز رسوبات، این سیگنال به سرعت و طی چند ثانیه به شکل نمایی کاهش می یابد که در این زمان، میزان فوتون های تولیدشده از بیشنیه مقدار برخوردار است. قسمت اولیه سیگنال به مولفه سریع شهرت یافته است و جهت برآورد De به کار می رود. قسمت های بعدی سیگنال به آرامی کاهش می یابند و برای سن یابی مناسب نبوده و اثر آنها حذف می شود. لذا شدت و شکل منحنی سیگنال لومینسانس تاثیری اساسی در دقت اندازه گیری De و در نتیجه دقت سن حاصله دارد. در زمان سن یابی برخی از نمونه های برداشت شده از مناطقی از ایران، خاصه نمونه های جوان، شدت سیگنال لومینسانس کوارتز بسیار کم و سن یابی غیرممکن یا با خطای بسیار مواجه است. به منظور حل این مشکل تحقیقی جامع در این مورد انجام شد که این مقاله ارائه دهنده بخشی از نتایج آن است. مطابق نتایج به دست آمده با افزایش دز آزمایشگاهی و شدت نور تحریک کننده کوارتز، علاوه بر دست یابی به سیگنال لومینسانس نوری قوی تر، منحنی رشد دقیق تری در کنار بازیابی صحیح از دز مشخص آزمایشگاهی ارائه می دهد و پتانسیل سن یابی دانه های کوارتز جوان و یا با حساسیت کم فراهم می شود.

کلیدواژه ها:

لومینسانس تحریک شده با نور ، شکل سیگنال ، تغییرات دما ، شدت تحریک با نور ، میزان دز