تبیین و طراحی منتورینگ به منظور ارتقای فعالیتهای منابع انسانی در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب

هدف تحقیق حاضر تبیین و طراحی منتورینگ بهمنظور ارتقای فعالیتهای منابع انسانی در شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب میباشد. پژوهش حاضر از نوع آمیخته (کیفی– کمی) میباشد. در بخش کیفی شناسایی عوامل و زیرساخت های لازم الگو ازطریق مصاحبه با ۱۱ نفر از خبرگان که با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شده اند و جامعه در بخش کمی شامل ۱۰۵ نفر از کارشناسان و مدیران منابع انسانی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب می باشد و از روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی استفاده گردید. در مرحله کیفی از روش تحلیل تم استفاده شده است. جهت بررسی روایی ابزار گردآوری داده های کیفی از نظرات خبرگان و برای بررسی پایایی یافته های تحلیل مضمون استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی از نرمافزار MAXQDA ۱۰ و در مرحله کمی، تجزیه و تحلیل داده ها از طریق پرسشنامه و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای(SPSS,SmartPLS) انجام شده است. براساس نتایج تحقیق ۱۶ مضمون و در واقع زیرساخت های لازم جهت طراحی الگوی به دست آمد که عبارتند از: ارتباطات سازمانی، ارزیابی منتورینگ، اعتماد سازمانی، آموزش سازمانی، پیشرفت کارکنان، تعهدسازمانی، توانمندسازی کارکنان، جامعه پذیری کارکنان، ساختارسازمانی، عوامل سازمانی، مدیریت دانش، مدیریت مسیر شغلی، مدیریت منابع انسانی، موانع اجرایی سازمان، نتایج عملکردی سازمان، و ویژگیهای فردی منتور. در نهایت براساس نتایج به دست آمده الگوی منتورینگ در راستای بهبود فعالیت های منابع انسانی طراحی گردید.

کلیدواژه ها:

منتورینگ ، مدیریت منابع انسانی ، بهبود فعالیتها. ارتباطات سازمانی ، عوامل سازمانی ، مدیریت دانش