ارائه مدل استقرار نگهداشت منابع انسانی متخصص در سازمان های دولتی استان سیستان و بلوچستان

هدف این پژوهش شناسایی شاخص ها و عوامل موثر در نگهداشت منابع انسانی متخصص در مناطق محروم و کمتر توسعه و رتبه بندی آن ها و همچنین ترسیم الگوی نگهداشت با رویکرد بوم شناسانه با محوریت سازمان های دولتی استان سیستان و بلوچستان می باشد که از هدف کاربردی و از حیث روش اجرا پیمایشی و مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل تعداد ۱۸۱ نفراز مدیران و کارشناسان متخصص سازمان های دولتی استان سیستان و بلوچستان بوده که از میان آن ها به روش کوکران ۱۲۳ نفر نمونه انتخاب شدند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید که به منظور ارزیابی روایی پرسشنامه نهایی، از روایی صوری و روایی سازه استفاده شد.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک معادلات ساختاری و نرم افزار Smartpls استفاده شد. نتایج نشان می دهد که در این پژوهش ابعاد نگهداشت منابع انسانی متخصص شامل: عوامل رفتاری، ساختاری، زمینه ای و هنجاری/نگرشی و ۳۱ مولفه است که براساس خروجی تحلیل معادلات ساختاری و تکنیک تحلیل مسیر، میزان ضریب مسیر عوامل رفتاری ۹۰۱/۰، عوامل ساختاری ۸۸۶/۰ ، زمینه ای ۸۲۱/۰ و هنجاری/نگرشی ۸۴۰/۰ بوده است که درآن عوامل رفتاری بیشترین تاثیر و مولفه رضایت شغلی با عدد معنی داری که از آزمون T بدست آمده، برابر ۰۰۴/۲۴ و ضریب مسیر ۹۰۱/۰ بیشترین سهم و نقش را در نگهداشت منابع انسانی متخصص در سازمان های دولتی استان سیستان و بلوچستان داشته است.

کلیدواژه ها:

نگهداشت منابع انسانی متخصص ، مدیریت استعداد ، مناطق محروم ، مهاجرت