یک روش مسیریابی امن چند هدفه برای شبکه حسگر بی سیم
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSCIT-12-1_006
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1403
چکیده مقاله:
شبکه حسگر بیسیم یک شبکه بیسیم از حسگرهای خودسازماندهی است که در فواصل زمانی مختلف توزیع میشوند. این حسگرها برای اندازه گیری های کمیت های فیزیکی خاص یا شرایط محیطی مانند دما، صدا، ارتعاش، فشار، حرکت یا آلاینده ها در مکان های مختلف استفاده می شوند. بهره وری انرژی برای افزایش طول عمر یک شبکه حسگر بیسیم باید در تمام زمینه های طراحی شبکه از جمله سخت افزار و نرم افزار در نظر گرفته شود. شبکه های حسگر بی سیم ممکن است در برنامه های کاربردی حیاتی استفاده شوند و داده های حساس را انتقال دهند، بنابراین به روش هایی برای ایمن کردن داده ها نیاز دارند. مسیریابی ایمن در شبکه های حسگر بی سیم به دلیل نیاز به محرمانه بودن داده ها، یکپارچگی، بهره وری انرژی، احراز هویت و انعطاف پذیری در برابر حملات حیاتی است. این تضمین می کند که داده های حساس خصوصی باقی می مانند، از دستکاری جلوگیری می کند، مصرف انرژی را بهینه می کند، صحت گره را تایید می کند و در برابر حملات مقاومت می کند. در این مقاله یک روش مسیریابی ایمن را در شبکههای حسگر بیسیم ارائه میشود. در روش پیشنهادی، با توجه به محدودیت های پردازش گره ها و برای اطمینان از امنیت پیام های رد و بدل شده، از روش رمزنگاری انتقال ستونی سبک وزن استفاده می شود. فرآیند مسیریابی به صورت گام به گام انجام میشود و گام بعدی بر اساس پارامترهای انرژی باقیمانده، فاصله تا ایستگاه پایه و ترافیک گره انتخاب میشود. روش مسیریابی پیشنهادی توسط متلب پیاده سازی شده و با روش های SMEER و KID-SASR مقایسه شده است. نتایج شبیهسازی نشان دهنده کاهش تاخیر انتها به انتها به میزان ۵۰ و ۳۸ درصد، کاهش مصرف انرژی به میزان ۳۹ و ۲۰ درصد، کاهش نرخ تلفات بسته و افزایش تعداد گره های زنده به میزان ۶۶ و ۵۹ درصد در مقایسه با روشهای SMEER و KID-SASR است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Seyed Meysam Namzai
گروه مهندسی کامپیوتر، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.
Hamid Barati
گروه مهندسی کامپیوتر، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.
Ali Barati
گروه مهندسی کامپیوتر، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :