نیازسنجی آموزشی دامداران شهرستان خرم آباد با استفاده از مدل بوریچ

از آنجا که دامداران نقش بارزی در بالا بردن کارایی و اثربخشی فعالیت­های دامداری و کمیت و کیفیت تولیدات این زیر بخش دارند، بنابراین شناخت نیازهای آموزشی اهمیت دارد. هدف کلی این پژوهش نیازسنجی آموزشی دامداران روستاهای شهرستان خرم­آباد با استفاده از مدل نیازسنجی بوریچ بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی، به لحاظ روش شناسی توصیفی و از لحاظ نحوهی جمع آوری اطلاعات نیز از نوع تحقیقات پیمایشی میدانی است. در این پژوهش جامعه آماری شامل تمامی دامداران شهرستان خرم­آباد در استان لرستان در سال ۱۴۰۰ می­باشند که بنا بر اطلاعات گرفته شده از مرکز آمار ایران، تعداد کل دامداران در این شهرستان حدود ۱۲۰۱۴ نفر می­باشد. با بهره­گیری از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه­گیری تصادفی با انتساب متناسب، تعداد ۳۷۲ نفر از دامداران انتخاب شدند. روایی شکلی و محتوایی ابزار تحقیق از طریق تشکیل گروه تخصصی متخصصان رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و کارکنان اداره کل دامپزشکی شهرستان خرم­آباد مورد تایید قرار گرفت. برای سنجش پایایی از پیشآزمون و محاسبه ضریب پایایی آلفای کرونباخ و برای تجزیه وتحلیل دادهها نیز از نرمافزار SPSS۲۶ استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش ۳۲ صلاحیت و توانمندی موردنیاز بر پایه نمره اولویت که از مدل بوریچ به دست آمده اولویت­بندی شدند. تجزیه وتحلیل نشان داد که بالاترین و بیشترین نیاز آموزشی دامداران عبارت اند از: نحوه تزریق دارو به دام، بیمه دام، تلقیح مصنوعی و مراقبت­های فردی و بهداشتی که نیاز به آموزش بالایی دارند.

کلیدواژه ها:

Needs Analysis ، Animal husbandry ، Borich ، Skill Training ، Professional qualification