تاثیر اشتراک دانش مبتنی بر فناوری بر عملکرد کارکنان با اثرات تعدیلگر آموزش، پشتیبانی و رهبری

در دنیای امروز، تکنولوژی دیجیتال نقش مهمی در توسعه و بهبود عملکرد شغلی افراد ایفا می کند. با پیشرفت تکنولوژی، ابزارها و پلتفرم های مبتنی بر دیجیتالیزه شدن دانش و اطلاعات، امکان به اشتراک گذاری دانش و تجربیات بین افراد را فراهم کرده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر اشتراک دانش مبتنی بر فناوری بر عملکرد کارکنان با اثرات تعدیلگر آموزش، پشتیبانی و رهبری می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی کارکنان مخابرات منطقه ۶ تهران می باشد. تعداد کارکنان مخابرات منطقه ۶ تهران، ۱۴۰ نفر می باشد که از آن میان با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه به تعداد ۱۰۳ نفر تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، نمونه آماری انتخاب شده است. در این مطالعه جهت سنجش اشتراک دانش توسط هوی و همکاران (۲۰۱۰)، جهت سنجش عملکرد کارکنان از پرسشنامه ارزیابی عملکرد کارکنان استفن کندری (۲۰۰۵)، جهت سنجش سلامت روان کارکنان از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SmartPLS و spss نسخه ۲۵ استفاده شده است. نتایج نشان می دهد اشتراک دانش مبتنی بر فناوری بر عملکرد کارکنان تاثیر معناداری دارد. اشتراک دانش مبتنی بر فناوری بر سلامت روان تاثیر معناداری دارد. سلامت روان کارکنان بر عملکرد کارکنان تاثیر معناداری دارد. سلامت روان را در رابطه بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و عملکرد کارکنان نقش میانجی دارد. دیگر نقش تعدیلگری آموزش در ارتباط بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و عملکرد کارکنان تائید می شود. نقش تعدیلگری آموزش در ارتباط بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و سلامت روان تائید نمی شود. نقش تعدیلگری رهبری در ارتباط بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و عملکرد کارکنان تائید می شود. نقش تعدیلگری رهبری در ارتباط بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و سلامت روان تائید می شود. نقش تعدیلگری پشتیبانی در ارتباط بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و عملکرد کارکنان تائید می شود. نقش تعدیلگری پشتیبانی در ارتباط بین اشتراک دانش مبتنی بر فناوری و سلامت روان تائید نمی شود.

کلیدواژه ها:

اشتراک دانش مبتنی بر فناوری ، عملکرد کارکنان ، آموزش ، پشتیبانی و رهبری