بررسی مفهوم عدم قطعیت در برنامه ریزی تردد کشتی ها با تمرکز بر برنامه ریزی استراتژیک

حوزه بهینه سازی حمل ونقل دریایی اخیرا شروع به دستیابی به موفقیت فزاینده در حل مدلهای مقیاس بزرگ کرده است و صنعت به طور پیوسته مدلها و الگوریتم های مبتنی بر تحقیق در عملیات را اتخاذ می کند. با این حال، پارامترهای مدلها در حوزه دریایی ، مانند بسیاری دیگر، با عدم قطعیت مواجه هستند. زمان سفر کشتی ها، زمان جابجایی در بندر، میزان تقاضای موجود در بنادر، قیمت سوخت و موارد دیگر، همه ورودی هایی که قابلیت پیش بینی نداشته و متغیرند، برای روشهای بهینه سازی هستند. نتایج نشان می دهد که عدم قطعیت نقش عمدهای در حمل ونقل دریایی ایفا می کند و طیف گستردهای از روشهاقبلا برای ارائه پشتیبانی تصمیم گیری به کار گرفته شدهاند. با این حال، برخی از مشکلات، مانند طراحی مسیر شبکه و زمانبندی ترددکشتی ها، با توجه به مفهوم عدم قطعیت همچنان حل نشدهاند. علاوه بر این ، فضایی به جهت بهبود حل مسائل در مقیاس بزرگ، با در نظر گرفتن توزیع های احتمالی و ایجاد مدلهای واقعی تر عدم قطعیت وجود دارد. همچنین به این مبحث پرداخته خواهد شد که حمل ونقل دریایی مدرن هنوز به طور گسترده از تکنیک های بهینه سازی پیچیده برای مدیریت عدم قطعیت استفاده نمی کند. هدف از ارائه این پژوهش ، بررسی مفاهیم عدم قطعیت در برنامه ریزی تردد و مسیریابی کشتی ها با بهرهوری و مدیریت مناسب همراه با معرفی سطوح برنامه ریزی استراتژیک خواهد بود.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت ، حمل ونقل دریایی ، برنامه ریزی استراتژیک ، مسیریابی ، بهینه سازی