مروری بر روش های شبیه سازی و تخمین پیرشدگی در روسازی آسفالتی و بررسی نقصانهای موجود

پیرشدگی در مخلوطهای آسفالتی خود به عنوان یک خرابی محسوب نمی شود اما این فرآیند زمینه را برای شکل گیری و توسعه ی خرابی های روسازی از جمله شیارشدگی و انواع ترکخوردگی ها فراهم کرده و به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر برطول عمرخدمت دهی روسازی آسفالتی شناخته می شود.بنابراین لازم است تغییرات خواص مخلوط آسفالتی به دلیل پیرشدگی میدانی ، هنگام آمادهسازی نمونه های آزمایشگاهی برای انجام آزمایشات عملکردی بلند مدت، شبیه سازی و بررسی شود. پیری مخلوطهای آسفالتی عمدتا تحت تاثیر پیرشدگی قیر قرار می گیرند.اما نه تنها نوع قیر بلکه نوع سنگدانه و خواص مخلوط آسفالتی نیز در میزان پیرشدگی این مخلوط موثر است . با بررسی روش های شبیه سازی آزمایشگاهی پیرشدگی مخلوط آسفالتی و اعتبارسنجی این متدها در تخمین و شبیه سازی پیرشدگی میدانی ، روش پیرسازی کوتاه مدت مخلوط مطابق با پروتکل AASHTO R ۳۰، شامل قراردادن مخلوطهای آسفالت در گرمخانه به مدت ۴ ساعت ، در دمای ۱۳۵ درجه سانتی گراد قبل ازمتراکم سازی آزمایشگاهی و همچنین روشی برای پیرسازی بلند مدت مخلوط شامل قرار دادن مخلوط غیر متراکم در گرمخانه به مدت۲۴ ساعت در دمای ۹۵ درجه سانتی گراد به عنوان مناسب ترین روشها انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

مخلوطهای آسفالتی ، پیرشدگی ، پیرسازی آزمایشگاهی ، پروتکل های پیرسازی آزمایشگاهی