استفاده از پارامترهای ترمودینامیک جهت ارزیابی عملکرد خستگی مخلوط آسفالتی اصلاح شده با نانوآهک

انرژی آزاد پیوستگی قیر و انرژی آزاد چسبندگی در سطح تماس قیر و سنگدانه ، دو پارامتر اساسی هستند که بر خرابی خستگی مخلوطهای آسفالتی در شرایط خشک و مرطوب بسیار تاثیرگذار می باشند. درصورتی که اجزای انرژی آزاد سطحی قیر و سنگدانه مشخص باشند، انرژی آزاد پیوستگی و چسبندگی در داخل سیستم مخلوط آسفالتی بصورت کمی قابل محاسبه می باشند. ازاین رو در این پژوهش ، اجزای انرژی آزاد سطحی قیرها و سنگدانه ها به ترتیب با استفاده از آزمایش صفحه ویلهلمی و دستگاه جذب جهانی محاسبه شدند. همچنین ، آزمایش خستگی به روش کشش غیرمستقیم جهت تعیین عمرخستگی مخلوطهای آسفالتی مورد استفاده قرار گرفت . مصالح مورد استفاده در این پژوهش شامل دو نوع سنگدانه ، قیرخالص با درجه نفوذ ۱۰۰/۸۵، و نانوآهک بعنوان اصلاحکننده قیر می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که استفاده از نانوآهک بدلیل افزایش انرژی آزاد پیوستگی و چسبندگی در مخلوطهای آسفالتی بترتیب موجب بهبود مقاومت آنها در برابر ترکخوردگی در غشای قیری و سطح تماس قیر-سنگدانه می شود. همچنین نتایج آزمایش کشش غیرمستقیم بیانگر این هستند که مخلوطهای آسفالتی اصلاح شده با نانوآهک در مقایسه با مخلوطهای آسفالتی کنترل در شرایط خشک و مرطوب دارای عمر خستگی بیشتری می باشند اما تاثیر نانوآهک بر مخلوطهای آسفالتی حاوی سنگدانه اسیدی بیشتر است .

کلیدواژه ها:

مخلوطهای آسفالتی ، خرابی خستگی ، نانوآهک ، انرژی آزاد چسبندگی ، انرژی آزاد پیوستگی .