مروری بر تاثیر الیاف نخل خرما بر خواص بتن توانمند

در اواخر قرن بیستم امکان ساخت مخلوط بتن توانمند با نسبت آب به مواد سیمانی کم تر از ۴/ ۰ و روانی مناسب فراهم شد؛ با توجه به تغییرات ایجاد شده در طرح مخلوط (آب کم تر و مواد سیمانی بیش تر)، رشد جمع شدگی خودزا ناشی از خود خشک شدگی باعث ترک خوردن زودهنگام و کاهش دوام این بتن می شود. امروزه به دلیل بروز مشکلات زیست محیطی و کمبود منابع نفتی ، الیاف گیاهی در بسیاری از کاربردهای صنعتی ، به ویژه تقویت بتن مورد توجه قرار گرفته است و در جهت بهبود خواص و رفتار مکانیکی بتن ، در حال گسترش می باشد. وجود الیاف در بتن سبب کاهش شکنندگی و تامین رفتار شکل پذیری آن می شود. در سالهای اخیر، پژوهش هایی درباره استفاده از الیاف با کاربرد بهبود عمل آوری داخلی در بتن ها انجام شده است . از ویژگی های مهم الیاف به منظور بهبود عمل آوری داخلی می توان به ظرفیت جذب و نگهداری آب اشاره کرد. الیاف نخل خرما دارای ویژگی هایی ازجمله قابلیت جذب آب و رطوبت بالا، ساختار متخلخل ، قدرت مکانیکی بالا، خواص حرارتی ، خواص عایقی ، قابلیت بازیافت و تجدیدپذیری است ؛ بنابر این ویژگی ها در این پژوهش ظرفیت استفاده از این الیاف به منظور حل مشکلات بتن توانمند بررسی می گردد. طبق نتایج ، اصلاح سطحی الیاف نخل خرما و بهبود چسبندگی بین سطحی لیف - ماتریس سبب تقویت خواص کششی و خمشی بتن می شود؛ ضمن این که بنابر ظرفیت جذب آب بالا سبب بهبود عمل آوری داخلی در بتن می گردد؛ همچنین درصد وزنی و نحوه توزیع الیاف نخل خرما در بتن از عوامل مهم در خواص مکانیکی و جمع شدگی آن است .

کلیدواژه ها:

الیاف نخل خرما ، عمل آوری داخلی ، بتن توانمند ، جمع شدگی