بررسی کارایی الگوریتمهای ترکیبی مبتنی بر آموزش- یادگیری برای شناسایی آسیب در قابهای خمشی فولادی

شناسایی آسیب به عنوان یکی از مراحل پایش سلامت سازهها مطرح می باشد. با معلوم انگاشتن ماتریس های اولیه جرم و سختی و جستجوی تغییرات آن برای حصول به ویژگیهای مودی سازه آسیب دیده در پژوهش حاضر، مساله در قالب بهینه یابی فرمولبندی شده است . برای حل این مساله ، چندالگوریتم فراابتکاری مبتنی بر شیوه آموزش - یادگیری و ترکیبات آن در ترکیب با الگوریتم شیوه ایمنی و نیز با افزودن نوعی خاص از پیوند بکار رفته اند. تابع هدف انتخابی علاوه بربسامدها شامل شکلهای مودی نوسان می باشد. شبیه سازی عددی با مثالهایی از قابهای خمشی با تفاوت در تعداد طبقات، سناریوی خرابی و نسبت منظری ارتفاع به عرض انجام شده و بدین ترتیب اولویت نسبی روشهای بکار رفته از دیدگاه دقت همگرایی در شناسایی محل و مقدار آسیب در سازهها ی فولادی مورد بررسی آشکار گردیده است . نتایج نشان می دهند که الگوریتم آموزگار- مبصر-دانش آموز عملکرد بهتری در میان روشهای مورد مطالعه حتی با افزایش تعداد مودهای سازه و اعضای قاب خمشی داشته است .

کلیدواژه ها:

تشخیص خرابی ، قاب خمشی ، هوش محاسباتی ، الگوریتم آموزگار -دانش آموز ، الگوریتم سیستم ایمنی مصنوعی